ਕਵਿਤਾਵਾਂ

  •    ਭਾਰਤ: ਭ੍ਰਸ਼ਟਾਚਾਰ ਦਾ ਸੱਭਿਆਚਾਰ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਅਮਰੀਕਾ:ਹਿੰਸਾ ਦਾ ਸੱਭਿਆਚਾਰ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਨਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਨਵੀਂ ਨਸਲ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਪਿੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਆਪਣਾ ਦੇਸ਼ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਨਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਨਵਾਂ ਘਰ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ‘ਮੈਂ-ਕੁ-ਭਰ’ ਅਸਮਾਨ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਚਿੜੀ ਵਰਗੀ ਕੁੜੀ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਗੱਲਾਂ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਇਕ ਨਵੇਂ ਜਿਸਮ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    80ਵੀਂ ਝਰੋਖੇ ‘ਚੋਂ: 5 ਕਵਿਤਾਵਾਂ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    60ਵਿਆਂ ਦੇ ਝਰੋਖੇ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਸੂਰਜ ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਨਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਨਵੀਂ ਤਾਸ਼ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਰੁੱਤਾਂ ਦੀ ਸਾਜ਼ਸ਼ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਇਹ ਦੀਵਾ ਤੇਰੇ ਨਾਂ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਕੁਕਨੂਸ: ਤ੍ਰੈਕਾਲੀ ਚਿਤਰਪਟ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਬੀਜ ਦੇ ਮੌਸਮ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਪੁਨਰ-ਪਾਠ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਪੁਨਰ-ਪਾਠ / ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ (ਕਵਿਤਾ)
  • ‘ਮੈਂ-ਕੁ-ਭਰ’ ਅਸਮਾਨ (ਕਵਿਤਾ)

    ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ   

    Email: r.ravi@live.ca
    Phone: +1250 635 4455
    Address: 116 - 3530 Kalum Street, Terrace
    B.C V8G 2P2 British Columbia Canada
    ਰਵਿੰਦਰ ਰਵੀ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਰਚਨਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਇਥੇ ਕਲਿਕ ਕਰੋ


    buy naltrexone from trusted pharmacy

    can you buy naltrexone over the counter blog.tpmco.com buy naltrexone online usa

    buy naltrexone

    where to buy naltrexone link where can i buy low dose naltrexone
    ਮੈਂ ਤਾਂ ਮੰਗਿਆ ਸੀ ਕੇਵਲ ਇਕ
    ‘ਮੈਂ-ਕੁ-ਭਰ’ ਅਸਮਾਨ
    ਜਾਗ ਪਏ ਕਿਉਂ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰੋਂ
    ਸੁੱਤੇ ਸਦੀਆਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ? 
    ਕਦੇ ਕਦੇ ਇਓਂ ਜਾਪੇ, ਜੀਕੂੰ
    ਮੁੱਠੀ ਦੇ ਵਿਚ ਧਰਤੀ ਹੋਵੇ,
    ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਚ ਅਸਮਾਨ 
    ਦੂਜੇ ਪਲ ਹੀ ਇਓਂ ਜਾਪੇ ਜਿਓਂ
    ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਟੁੱਟ ਬਿਖਰਿਆ
    ਅੱਖਰ, ਅੱਖਰ ਜੋੜ ਬਣਾਇਆ
    ਕੁਲ ਇਤਿਹਾਸ ਤੇ ਸਗਲ ਧਿਆਨ 
    ਮੈਂ ਵਿਚ ਮਸਤੀ, ਮੈਂ ਵਿਚ ਹਸਤੀ
    ਮੈਂ ਵਿਚ ਸੂਰਜ, ਚੰਦ, ਸਿਤਾਰੇ
    ਮੈਂ ਵਿਚ ਬਾਗ਼, ਹੁਸਨ ਤੇ ਸਾਗਰ
    ਮੈਂ-ਚਿੰਤਨ ਵਿਚ ਸਗਲ ਨਜ਼ਾਰੇ 
    ਮੈਂ ਜਿੰਨਾਂ ਹੀ, ਪਿਆਰ ਸੀ ਮੰਗਿਆ
    ਔਰਤ ਸੁਹਣੀ, ਮਨ ਦੀ ਹਾਣੀ 
    ਮੈਂ ਜੋ ਸੋਚਾਂ, ਉਹ, ਉਹ ਸੋਚੇ
    ਉਹ ਮਹਿਸੂਸੇ, ਮੈਂ ਹੱਸਾਸ 
    ਜਨਮ, ਜਨਮ ਤੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮੇਰੀ, ਮੇਰੀ ਉਸ ਨੂੰ
    ਤੇਹ, ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾਂ ਤੇ ਪਿਆਸ 
    ਮੈਂ ਚਾਹਿਆ ਮੈਂ, ਮੈਂ ਬਣ ਜੀਵਾਂ
    ਧੁੱਪ ਤੇ ਥਲ ਵੀ ਰੂਪ ਨੇ ਮੇਰੇ
    ਮੈਂ ਦੇ ਘੜੇ ‘ਚੋਂ ਮੈਂ-ਜਲ ਪੀਵਾਂ 
    ਮੇਰੀ ਮੈਂ, ਪਰ ਵਿਣਤਨ ਆ ਗਏ
    ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜੀ ਦਰਜ਼ੀ
    ਚੌਖਟਿਆਂ ਵਿਚ ਕੱਟ, ਫਿੱਟ ਕਰਦੇ
    ਮੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ, ਸਮੇਂ ਦੇ ਦਰਜ਼ੀ 
    ਮੈਨੂੰ ਮੈਂ ਤੋਂ ‘ਅ-ਮੈਂ’ ਬਣਾਇਆ
    ਮੇਰੀ ਹਰ ਸੂਰਤ ਦੇ ਉੱਤੇ
    ਉਹਨਾਂ ਆਪਣਾ ਖੋਲ ਚੜ੍ਹਾਇਆ 
     ਚਿੱਪਰ, ਚਿੱਪਰ ਕਰ, ਟੁੱਟ ਬਿਖਰੀ
    ਮੇਰੇ ਸੌਂਹੇਂ, ਮੇਰੀ ਪਛਾਣ
    ਇਕ, ਇਕ ਕਰਕੇ, ਝੜੇ ਵਿਲੱਖਣ,
    ਸਮਝੇ ਸੀ ਜੁ, ‘ਮੈਂ-ਨਿਸ਼ਾਨ’ 
    ਆਪੇ ਵਿਚ ਅਨਾਪ ਭੋਗਦਾ,
    ਕੈਸਾ ਇਹ ਸ਼ਰਾਪ!!!
    ਸੋਚ, ਅਹਿਸਾਸ, ਬੇਗਾਨੇ ਹੋਏ,
    ਕੈਸਾ ਇਹ ਸੰਤਾਪ???