ਹਾਲ ਪੰਜਾਬ ਦਾ (ਕਵਿਤਾ)

ਕੀ ਸੁਣਾਵਾਂ ਹਾਲ ਮੈਂ ਪੰਜਾਬ ਦਾ
ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਹੁਣ ਇਥੇ ਮੌਸਮ ਬਹਾਰ ਦਾ,
ਹੁਣ ਨਾ ਛਣਕਦੀਆਂ ਬਲਦਾਂ ਗਲ ਟਲੀਆਂ
ਉਹ ਨਜਾਰਾ ਖਤਮ ਪਹਿਲੇ ਪਹਿਰ ਦਾ 
ਪਹੁ ਫੁਟਾਲੇ ਪੈਂਦੀਆਂ ਨਾ ਦੁਧਾਂ ਵਿਚ ਮਧਾਣੀਆਂ
ਮਹਿੰਗਾਈ ਦੇ ਦੌਰ ਨੇ ਕਰਤੀਆਂ ਸੁਆਣੀਆ -ਸਿਆਣੀਆਂ।

ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਹਰ ਤਤ ਅੰਦਰ ਜਹਿਰ ਹੈ
ਕਿਉਂ ਕਿ ਮਿਲਾਵਟਾਂ ਦਾ ਦੌਰ ਹੈ ਚਲ ਰਿਹਾ।
ਵ¤ਧ ਰਹੇ ਤਾਪਮਾਨ ਨਾਲ ਤਨਮਨ ਸੜ ਰਿਹਾ
ਅਗਲੀ ਪੀੜ•ੀ ਦੇ ਲਈ ਇਨਸਾਨ ਜਹਿਰ ਹੀ ਵੰਡ ਰਿਹਾ।

ਹਰੇ ਭਰੇ ਜੰਗਲ ਕਟ ਘਰ ਅਸਾਂ ਬਣਾ ਲਏ
ਹਵਾ -ਪਾਣੀ ਦੂਸਿਤ ਕਰ ਭਿਆਨਕ ਰੋਗ ਲਾ ਲਏ।
ਨਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਜੀਵਨ ਦਾ ਨਸੇ ਕਿਉਂ ਖਾ ਰਹੇ
‘ਭ¤ਟ‘ ਲੀਡਰਾਂ ਦੇ ਵੰਡੇ ਨਸੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਨੇ ਖਾਂ ਗਏ
ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰੀ ਹੈ ਪੰਜਾਬ ਖੋਖਲਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ।
ਵੋਟਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਘਰ-ਘਰ ਅੰਦਰ ਮੌਤ ਦਾ ਜਾਲ ਹੈ ਵਿਛਾ ਰਿਹਾ।

ਆਉ ਗਵਾਚੀ ਲਭ  ਕੇ ਮੁਸਕਾਨ
ਇਸ ਦੇ ਬੁਲ•ਾ ਤੇ ਧਰ ਦਈਏ।
ਆਉ ਮਿਲਕੇ ਸਾਰੇ ਇਸ ਦੇ ਦੁਖ ਦੂਰ ਕਰ ਦਈਏ
ਲਗਾ ਕੇ ਇਕ-ਇਕ ਰੁਖ ਇਸ ਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਹਰਾ ਭਰਾ ਕਰ ਦੇਈਏ।