ਸਭ ਰੰਗ

  •    ਅਧਿਆਪਕ ਜੋ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦੇ ਨੇ / ਚਰਨਜੀਤ ਕੈਂਥ (ਲੇਖ )
  •    ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਬਨਾਮ ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਭੈਣ ਘਰ ਭਾਈ ਤੇ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਜਵਾਈ / ਰਮੇਸ਼ ਸੇਠੀ ਬਾਦਲ (ਲੇਖ )
  •    ਜਦੋਂ ਸਾਲੀ ਨੇ ਖਵਾਇਆ ਦੇਸੀ ਮੁਰਗਾ / ਜਸਵੀਰ ਸ਼ਰਮਾ ਦੱਦਾਹੂਰ (ਵਿਅੰਗ )
  •    ਮੇਰੀ ਸਰਦਲ ਦੇ ਦੀਵੇ / ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਫਾਜ਼ਿਲਕਾ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਖੁਸ਼ੀ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕੋਈ ਗਹਿਣਾ ਨਹੀ / ਵਿਵੇਕ (ਲੇਖ )
  •    ਰੰਗਿ ਹਸਹਿ ਰੰਗਿ ਰੋਵਹਿ / ਦਲਵੀਰ ਸਿੰਘ ਲੁਧਿਆਣਵੀ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਸ਼ਰਨਜੀਤ ਬੈਂਸ ਦੀ ਪੁਸਤਕ - ਸੰਗੀਤਕ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਖ਼ਜਾਨਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਰਾਜਪ੍ਰੀਤ / ਰਿਸ਼ੀ ਗੁਲਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਹੁਕਮਨਾਮਿਆਂ ਰਾਹੀਂ ਸਤਿਗੁਰ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦਾ ਬਿੰਬ / ਲਾਭ ਸਿੰਘ ਖੀਵਾ (ਡਾ.) (ਲੇਖ )
  •    ਵੋਟ ਮੰਗਤਿਆਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦਾ ਕਾਰਗਰ ਘਰੇਲੂ ਨੁਸਖਾ / ਮਿੰਟੂ ਬਰਾੜ (ਵਿਅੰਗ )
  • ਪੰਘੂੜਾ (ਕਵਿਤਾ)

    ਹਰਵੀਰ ਸਰਵਾਰੇ   

    Email: singhharveer981@gmail.com
    Cell: +91 98033 94450
    Address: ਪਿੰਡ - ਲਾਂਗੜੀਆਂ , ਡਾਕ - ਅਮਰਗੜ ਤਹਿਸੀਲ - ਮਲੇਰਕੋਟਲਾ
    ਸੰਗਰੂਰ India
    ਹਰਵੀਰ ਸਰਵਾਰੇ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਰਚਨਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਇਥੇ ਕਲਿਕ ਕਰੋ


    clomid uk sale

    clomid uk success rates
    ਕੁਝ ਸਧਰਾਂ ਇਸ਼ਕੇ ਦੀਆਂ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਜਨਮੀਆਂ ਸੀ
    ਬੜਾ ਚਿੱਤ ਕਰਦਾ ਸੀ ਸੱਜਣਾ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਮ ਲੋਰੀਆਂ ਸੁਣਾਂ
    ਰਹਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਬੱਚਾ ਬਣ ਕੇ ਉਸਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ
    ਤੇ ਉਸਦੀ ਉੱਗਲ ਫੜ ਕੇ ਮੈਂ ਜਿੰਦਗੀ ਰਾਹ ਤੇ ਤੁਰਾਂ
    ਉਹਨੂੰ ਪਾ ਕੇ ਜਿੱਦ ਪੂਰੀ ਤਾਂ ਕਰ ਲਈ
    ਪਰ ਅੱਖੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮੰਦਰ ਬਣਾਉਣਾ ਪਿਆ
    ਉਹਦਾ ਪਿਆਰ ਤਾਂ ਜਿਉਂ ਪੰਘੂੜਾ ਸੀ...
    ਜਿਸ ਝੂਟਣੇ ਲਈ ਬੜਾ ਮੈਨੂੰ ਰੋਣਾ ਪਿਆ।

    ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਤਾਂ ਉਹਦਾ ਸਾਨੀ ਲੱਭਣਾ ਵੀ ਔਖਾ ਸੀ
    ਉਹਤੋਂ ਤਾਂ ਮਾਨੋ ਗੁਲਾਬ ਵੀ ਹੁਸਨ ਬਾਝੋਂ ਪੱਛੜਿਆ
    ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲੇ ਰਹਿੰਦਾ ਉਹ ਖਾਸ ਖੁਸ਼ ਜਾਪਿਆ ਨਾ
    ਜਿੱਦਾ ਕੋਈ ਮੁਸਾਫਿਰ ਹੋਵੇ ਗਲਤ ਮੰਜਿਲੇ ਅੱਪੜਿਆ
    ਜ਼ੋਰ ਪਾਏ ਤੇ ਸਨੇਹ ਜੋ ਵਿਖਾਇਆ ਉਸਨੇ
    ਸਾਨੂੰ ਓਸੇ ਨਾਲ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋਣਾ ਪਿਆ
    ਉਹਦਾ ਪਿਆਰ ਤਾਂ ਜਿਉਂ ਪੰਘੂੜਾ ਸੀ...
    ਜਿਸ ਝੂਟਨੇ ਲਈ ਬੜਾ ਮੈਨੂੰ ਰੋਣਾ ਪਿਆ।

    ਕਦੇ ਮੈਂ ਜ਼ਹਿਰ ਵਾਂਗੂ ਪੀ ਗਿਆ ਉਹਦੀ ਬੇਪਰਵਾਹੀ
    ਕਦੀ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਉਹਦੀ ਝਿੜਕ ਜਰੀ ਮੈਂ
    ਉਹਦੇ ਰੁੱਖੇਪਣ ਉੱਤੇ ਕਦੀ ਜੇਕਰ ਗੁੱਸਾ ਵੀ ਕੀਤਾ ਤਾਂ
    ਉਹਨੂੰ ਰੁੱਸੇ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਨਾ ਕਰੀ ਮੈਂ
    ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਆਪੇ ਹੀ ਉਹਦੇ ਕੋਲੋਂ ਰੁੱਸ ਕੇ
    ਸਦਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣਾ ਪਿਆ
    ਉਹਦਾ ਪਿਆਰ ਤਾਂ ਜਿਉਂ ਪੰਘੂੜਾ ਸੀ..
    ਜਿਸ ਝੂਟਨੇ ਲਈ ਬੜਾ ਮੈਨੂੰ ਰੋਣਾ ਪਿਆ।

    ਇੱਕ ਓਪਰੇਪਣ ਦਾ ਵਹਿੰਦਾ ਰਿਹਾ ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਜੋ
    ਸਮਾਂ ਬੀਤ ਗਿਆ ਪਰ ਉਹ ਦਰਿਆ ਨਾ ਪਾਰ ਹੋਇਆ
    ਕਿੰਨੀ ਵਾਰੀ ਤਾਂ ਜਾਂਦੇ ਨੂੰ ਰੋਕ ਲਿਆ ਬਾਹੋਂ ਫੜਕੇ ਮੈਂ
    ਪਰ ਆਖਿਰ ਇੱਕਦਿਨ ਸਾਡੇ ਵੀ ਵਸੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋਇਆ
    ਪਹਿਲਾਂ ਸੋਚਿਆ ਸਾਡਾ ਹੀ ਹੈ ਮੁੜ ਆਊ
    ਲਾਡੀ ਪਰ ਅੰਤ ਨੂੰ ਦਿਲ ਸਮਝਾਉਣਾ ਪਿਆ
    ਉਹਦਾ ਪਿਆਰ ਤਾਂ ਜਿਉਂ ਪੰਘੂੜਾ ਸੀ...
    ਜਿਸ ਝੂਟਨੇ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਬੜਾ ਰੋਣਾ ਪਿਆ।
    ਲਿਖਤ - ਹਰਵੀਰ ਸਰਵਾਰੇ