ਐ ਮੁਨਸਿਫ ਇਨਸਾਫ ਕਰੀਂ ,
ਜ਼ਾਲਮ ਨੂੰ ਨਾ ਮੁਆਫ ਕਰੀਂ ।
ਮੈਂ ਮਰ ਚੁੱਕੀ ਆਸਿਫਾ,
ਬੋਲਾਂ ਉੱਸ ਦੀ ਆਤਮਾ।
ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਪਾਂਵਾਂ ਵਾਸਤੇ,
ਇੱਕ ਸੱਚੇ ਇਨਸਾਫ ਦੇ।
ਅੰਗ ਅੰਗ ਮੇਰਾ ਮਸਲਿਆ,
ਕਿਵੇਂ ਵਹਿਸ਼ੀਆਂ ਕੁਚਲਿਆ।
ਕਾਮ ਦਿਆਂ ਬਘਿਆੜਾਂ ,
ਲੈ ਨਫਰਤ ਦੀਆਂ ਆੜਾਂ ।
ਮੈਂ ਮਾਸੂਮ ਨਿਆਣੀ ,
ਮੇਰੀ ਦਰਦ ਕਹਾਣੀ ।
ਕਿਸੇ ਨਾ ਆਣ ਛੁਡਾਇਆ ,
ਕਿਸੇ ਨਾ ਤਰਲਾ ਪਾਇਆ ।
ਇੱਕ ਨਿੱਕੀ ਕੋਮਲ ਕਲ਼ੀ।
ਕਿਵੇਂ ਬੇਤਰਸਾਂ ਨੇ ਮਲ਼ੀ।
ਧਰਤ ਵੀ ਰਹਿ ਗਈ ਵੇਖਦੀ,
ਅੰਬਰ ਰਹਿ ਗਿਆ ਝਾਕਦਾ,
ਘੜਾ ਉਛਲ ਗਿਆ ਪਾਪ ਦਾ।
ਹਰ ਕੋਈ ਮੰਦਾ ਆਖਦਾ।
ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਹੱਥੀਂ ਡੋਰ ਹੈ ,
ਜੇ ਤੇਰੀ ਕਲਮ ,ਚ ਜ਼ੋਰ ਹੈ,
ਤਾਂ ਐਸੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾ ,
ਦੇ ਤੋਬਾ ਤੋਬ ਕਰਾ,
ਹਨ ਧੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਾਂਝੀਆਂ,
ਇਹ ਸੱਭ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਾ ।
ਕੋਈ ਐਸਾ ਕਰ ਕੇ ਫੈਸਲਾ,
ਇੱਸ ਪਾਪ ਨੂੰ,ਠੱਲ੍ਹਾਂ ਪਾ,
ਮੈਂ ਏਹੋ ਕਰਾਂ ਦੁਆ,
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਮੁਨਸਿਫਾ।
ਹੁਣ ਹੋਰ ਨਾ ਦੇਰ ਲਗਾ।
ਨਾ ਹੋਰ ਮਰੇ ਕੋਈ ਆਸਿਫਾ,
ਨਾ ਹੋਰ ਮਰੇ ਕੋਈ ਆਸਿਫਾ।