ਸੰਧਾਰਾ (ਕਵਿਤਾ)

ਅਮਰਦੀਪ ਕੌਰ   

Email: kauramardip@gmail.com
Address: 8-A , New Rajguru Nagar
Ludhiana India
ਅਮਰਦੀਪ ਕੌਰ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਰਚਨਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਇਥੇ ਕਲਿਕ ਕਰੋ


ਜੋੜ ਜੋੜ ਕੇ ਦੇਸੀ ਘਿਓ
ਵਿੱਚ ਆਟਾ ਖੰਡ ਰਲਾ ਕੇ
ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਗੜੂੰਦੇ ਹੋਏ
ਮਿੱਠੇ ਬਿਸਕੁਟ ਬਣਵਾ ਕੇ
ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਪਾ ਲਏ
ਭਰ ਲਿਆ ਪੀਪਾ ਸਾਰਾ
ਸਾਉਣ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਮਾਂ ਮੇਰੀ
ਜਦ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਸੰਧਾਰਾ

ਮਲਮਲ ਦੀ ਚੁੰਨੀ ਸਿਰ ਤੇ
ਉੱਪਰ ਇਹ ਪੀਪਾ ਧਰ ਕੇ
ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਜੁੱਤੀ
ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਝੋਲਾ ਫੜ ਕੇ
ਔਖੀ ਔਖੀ ਤੁਰਦੀ ਆਵੇ
ਸਰੀਰ ਸੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਭਾਰਾ
ਸਾਉਣ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਮਾਂ ਮੇਰੀ
ਜਦ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਸੰਧਾਰਾ

ਬੱਚੇ ਵੀ ਉਡੀਕਣ ਪਏ
ਕਦ ਆਏਗੀ ਸਾਡੀ ਨਾਨੀ
ਨਾਲੇ ਲਿਆਊ ਖਾਣ ਪੀਣ ਨੂੰ
ਨਾਲੇ ਸੁਣਾਊ ਕੋਈ ਕਹਾਣੀ
ਜਿੱਦਾਂ ਹੀ ਉਹ ਪਹੁੰਚੀ ਘਰੇ
ਕੱਠਾ ਹੋ ਗਿਆ ਟੱਬਰ ਸਾਰਾ
ਸਾਉਣ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਮਾਂ ਮੇਰੀ
ਜਦ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਸੰਧਾਰਾ

ਨਾਨੀ ਚੁੰਮੇ ਮੂੰਹ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ
ਬੱਚੇ ਪੀਪੇ ਵੱਲ ਤੱਕਣ
ਕਦ ਮਾਂ ਜਾ ਕੇ ਵਿਹਲੀ ਹੋਊ
ਕਦ ਖੋਲੂਗੀ ਇਹਦਾ ਢੱਕਣ
ਕਿੰਨੀ ਵਾਰੀ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਐਂਵੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਲਾਰਾ
ਸਾਉਣ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਮਾਂ ਮੇਰੀ
ਜਦ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਸੰਧਾਰਾ

ਦੇ ਕੇ ਬਿਸਕੁਟ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ
ਫਿਰ ਵੰਡੇ ਆਂਢ ਗੁਆਂਢ
ਵਿਹਲੀ ਹੋ ਬੈਠੀ ਮਾਂ ਕੋਲ
ਉਹ ਲੱਗੀ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਾਨ
ਦੁੱਖ ਸੁੱਖ ਕੀਤੇ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ
ਦਿਲ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤਾ ਫਿਰ ਸਾਰਾ
ਸਾਉਣ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਮਾਂ ਮੇਰੀ
ਜਦ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਸੰਧਾਰਾ

ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਚੱਲੀ ਵਾਪਸ
ਤਾਂ ਅਸਾਂ ਦੋਵਾਂ ਨੀਰ ਵਹਾਏ
ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਵਿਛੜਣ ਲੱਗੀਆਂ
ਰੱਬਾ ਕੈਸੇ ਸੰਜੋਗ ਬਣਾਏ
ਫਿਰ ਛੇਤੀ ਆਉਣ ਦਾ ਕਹਿ ਕੇ
ਉਹ ਲਾ ਗਈ ਮੈਨੂੰ ਲਾਰਾ
ਸਾਉਣ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਮਾਂ ਮੇਰੀ
ਜਦ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਸੰਧਾਰਾ