ਕਿਵੇਂ ਨਿਕਲਦੇ ਦਿਨ (ਕਵਿਤਾ)

ਕਿਵੇਂ ਨਿਕਲਦੇ ਦਿਨ ਨੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿਕੇ, ਦੱਸ ਰਿਹਾਂ।
ਅੰਦਰੋਂ ਬਾਹਰੋਂ ਖੁਸ਼ ਹਾਂ, ਮਸਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੱਸ ਰਿਹਾਂ।
ਉੁੱਠੇ, ਕਰ ਇਸ਼ਨਾਨ, ਚਾਹ-ਪਾਣੀ ਕੱਠਿਆਂ ਮਿਲ ਪੀਤਾ।
ਰੱਬ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਯਾਦ ਓਸ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਅਸੀਂ ਕੀਤਾ।
ਮਿਲਕੇ ਸੱਭ ਨੇ ਕਿਆਰੀ ਕਿਆਰੀ ਗੋਡੀ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਪਾਣੀ ਲਾਉਣ ਦੀ ਵਾਰੀ ਵੀ ਖੁਦ ਆਪ ਹੀ ਲੀਤੀ ਸੀ।
ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਰੰਗ ਗਿਣਦੇ ਤਿਤਲੀਆਂ ਫੜਦੇ ਭਜਦੇ ਰਹੇ।
ਮਾਰ ਟਪੂਸੀ ਲਮਕੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਪੱਤੇ ਫੜਦੇ ਰਹੇ।
ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਬਹਿ ਖੰਭੀਂ ਅਸੀਂ ਉਡਾਰੀਆਂ ਭਰਦੇ ਰਹੇ।
ਛਾਲਾਂ ਮਾਰ ਤਲਾ ਵਿੱਚ ਮੱਛੀਆਂ ਵਾਂਗੂੂ ਤਰਦੇ ਰਹੇ।
ਟੇਬਲ ਟੈਨਿਸ,ਬੈਡਮਿੰਟਨ, ਚੈਸ, ਲੁਡੋ ਖੇਲ੍ਹੇ ਸੀ।
ਚਹੁੰ ਜਣਿਆਂ ਨੇ ਲਾਏ ਹੋਏ ਘਰ ਵਿਚ ਮੇਲੇ ਸੀ।
ਨਾਲ ਚਲਾਕੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਮੋਹਰੇ ਮਾਰੇ ਸੀ।
ਬੇਫਿਕਰੀ ਸੀ ਇਹ ਨਾ ਸੀ ਜਿਤੇ ਕਿ ਹਾਰੇ ਸੀ।
ਨਾ ਕੈਂਪਾ, ਨਾ ਟਿੱਕੀ ਤੇ ਨਾ ਚਿਪਸ ਹੀ ਖਾਧੀ ਸੀ।
ਗਰਮ ਪਕੌੜੇ ਨਿੰਬੂ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਸਵਾਦੀ ਸੀ।
ਬੱਚਿਆਂ ਚੁੱਕ ਕਿਤਾਬਾਂ ਅਪਣੇ ਸਬਕ ਦੁਹਰਾਏ ਸੀ।
ਕੰਪਿਊਟਰ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲਈ ਲੈਸਨ ਆਏ ਸੀ।
ਮੀਆਂ ਬੀਵੀ ਇਕ ਪਲੇਟ ਵਿਚ ਮਿਲ ਕੇ ਛਕਿਆ ਸੀ।
ਦੋਨਾਂ ਬਚਿਆਂ ਵੀ ਮਿਲ ਕੇ ਹੀ ਖਾਣਾ ਖਾਧਾ ਸੀ।
ਆਪੇ ਜਾ ਕੇ ਫਿਲਟਰ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਪਾਣੀ ਜਾ ਪੀਤਾ।
ਦੋ ਕੁ ਪਲੇਟਾਂ ਚਾਰ ਗਲਾਸ ਮਿਲ ਸਾਫ ਅਸੀਂ ਕੀਤਾ।
ਨਾ ਆਇਆ ਅਖਬਾਰ ਨਾਂ ਘਰ ਵਿਚ ਦੇਖੀ ਟੀਵੀ ਸੀ।
ਨਾ ਮੋਬਾਈਲ ਖੋਲ੍ਹ ਅਸੀਂ ਅਫਵਾਹ ਕੋਈ ਫੋਲੀ ਸੀ
ਵੇਖ ਪ੍ਰਾਣ ਦਾ ਚਾਚਾ ਹਾਸਾ ਮਿਲ ਕੇ ਪਾਇਆ ਸੀ।
ਚੁੱਕ ਕੇ ਕਾਗਜ਼ ਕਲਮ ਨੂੰ ਮੈਂ ਵੀ ਗੀਤ ਬਣਾਇਆ ਸੀ।
ਲਾਕਡਾਊਨ ਦੀ ਨਾ ਸੀ ਗੱਲ ਨਾ ਗੱਲ ਕਰੋਨਾ ਦੀ।
ਹਸਦੇ ਖੇਡਦਿਆਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲੀ ਯਾਦ ਸੀ ਦੋਨਾਂ ਦੀ।
ਕਿਵੇਂ ਨਿਕਲਦੇ ਦਿਨ ਨੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਦੱਸ ਰਿਹਾਂ।
ਅੰਦਰੋਂ ਬਾਹਰੋਂ ਖੁਸ਼ ਹਾਂ, ਮਸਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੱਸ ਰਿਹਾਂ।