ਕਵਿਤਾਵਾਂ

  •    ਅਸਲੀ ਮਿੱਤਰ / ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਲੈਹੜੀਆਂ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਮਾਂ / ਫੋਰਨ ਚੰਦ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਚਿੜੀਆ ਮੇਰੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆ / ਬੂਟਾ ਗੁਲਾਮੀ ਵਾਲਾ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਦੁਨੀਆ ਹੱਸਦੀ ਵਸਦੀ ਚੰਗੀ ਲਗਦੀ / ਹਰਦੀਪ ਬਿਰਦੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਮੁਸੀਬਤਾਂ / ਨਾਇਬ ਸਿੰਘ ਬੁੱਕਣਵਾਲ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਸ਼ੁਕਰ ਕਰੋ-ਨਾ - 2 / ਮੋਹਨ ਭਾਰਤੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਗ਼ਜ਼ਲ / ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿਧੂ (ਗ਼ਜ਼ਲ )
  •    ਕਰੋਨਾ / ਸਤੀਸ਼ ਠੁਕਰਾਲ ਸੋਨੀ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਕੁਦਰਤਿ ਪੁਰਖੁ ਪਾਸਾਰ / ਕਵਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਕੰਵਲ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਗ਼ਜ਼ਲ / ਮਹਿੰਦਰ ਮਾਨ (ਗ਼ਜ਼ਲ )
  •    ਲੋਕ-ਤੱਤ / ਕੁਲਤਾਰ ਸਿੰਘ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਅੱਲੜ ਤੇ ਅਣਭੋਲ / ਸੁੱਖ ਚੌਰਵਾਲਾ (ਗੀਤ )
  •    ਰੁੱਤਾਂ / ਪਵਨਜੀਤ ਕੌਰ ਬੌਡੇ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਕਿਵੇਂ ਨਿਕਲਦੇ ਦਿਨ / ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗਰੇਵਾਲ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਲੁਕਿਆ ਇਸ਼ਕ / ਨਵਦੀਪ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਸਵੈਮਾਣ / ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਗੈਦੂ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਪਿੱਪਲ਼ ਤੇ ਜੈਵ ਵਿਭਿੰਨਤਾ / ਫੋਰਨ ਚੰਦ (ਕਵਿਤਾ)
  •    ਦੁੱਖ਼ਾਂ ਭਰੀ ਨਾ ਮੁੱਕੇ ਰਾਤ / ਮਲਕੀਅਤ "ਸੁਹਲ" (ਕਵਿਤਾ)
  • ਸਭ ਰੰਗ

  •    ਮਨੁੱਖ ਹਾਰਨ ਲਈ ਨਹੀਂ ਬਣਿਆ / ਗੁਰਸ਼ਰਨ ਸਿੰਘ ਕੁਮਾਰ (ਲੇਖ )
  •    ਪੱਖੀ ਨੂੰ ਲਵਾ ਦੇ ਘੁੰਗਰੂ / ਸ਼ੰਕਰ ਮਹਿਰਾ (ਲੇਖ )
  •    ਪਿੰਡ ਦੇ ਪਿੰਡੇ 'ਤੇ ਫਿਰ ਕਿਉਂ ਮਾਸ ਦੀ ਬੋਟੀ ਨਹੀਂ ! / ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘ ਰਾਠੌਰ (ਲੇਖ )
  •    ਲੋਕ ਗਾਇਕ ਜਾਂ ਮੋਕ ਗਾਇਕ? / ਮਿੰਟੂ ਬਰਾੜ (ਲੇਖ )
  •    ਕਰੋਨਾ ਵਾਇਰਸ ਨੇ ਬਦਲੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਊਣ ਦੇ ਢੰਗ / ਫੈਸਲ ਖਾਨ (ਲੇਖ )
  •    ਸਕੀਮੀ ਤੇ ਮਜ਼ਾਕੀਆਂ -ਤਾਇਆ ਕੋਰਾ / ਗੁਰਬਾਜ ਸਿੰਘ ਹੁਸਨਰ (ਲੇਖ )
  •    ਕਰੋਨਾ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੌਰਾਨ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਪੁਰਾਤਨ ਸੰਗੀਤਕ ਸਾਜੋ ਸਮਾਨ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠਾ 'ਅਵਤਾਰ ਸਿੰਘ ਬਰਨਾਲਾ' / ਤਸਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬੜੈਚ (ਲੇਖ )
  •    ਤਪਦੇ ਰਾਹਾਂ ਦੇ ਪਾਂਧੀ / ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਫਾਜ਼ਿਲਕਾ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਵੈਨਕੂਵਰ ਦੇ ਸਿਰਕੱਢ ਸਾਹਿਤਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਗੋਸ਼ਟ / ਮਿੱਤਰ ਸੈਨ ਮੀਤ (ਲੇਖ )
  • ਲੁਕਿਆ ਇਸ਼ਕ (ਕਵਿਤਾ)

    ਨਵਦੀਪ    

    Email: no@punjabimaa.com
    Cell: +1 416 835 0620
    Address:
    Toronto Ontario Canada
    ਨਵਦੀਪ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਰਚਨਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਇਥੇ ਕਲਿਕ ਕਰੋ


    ਸ਼ਾਂਤ ਜਿਹੀ ਨਦੀ ਹੈ ਵਹਿ ਰਹੀ
    ਜਿਸ 'ਚ ਸ਼ਬਦ ਸਿੱਪੀਆਂ ਬਣ ਗੋਤੇ ਲਾ ਰਹੇ
    ਕਲਮ ਨਾਲ ਰੰਗਿਆ ਪਾਣੀ
    ਜਿੱਥੇ ਗੀਤ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਸਹਾਰੇ ਨਹਾ ਰਹੇ

    ਇੱਕ ਵੇਦਨਾ ਦੀ ਹੈ ਮਾਈ
    ਜਿਸ 'ਚ ਖਿਆਲਾਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਸਮਾਈ
    ਕੰਢੇ ਹੰਸਾਂ ਦਾ ਜੋੜਾ ਨੱਚੇ
    ਮੋਰ ਕੋਈ ਗੀਤ ਤੜਪ ਦਾ ਗਾ ਰਹੇ

    ਕਸਤੂਰੀ ਜਿਹੀ ਕੋਈ ਜਲਪਰੀ
    ਜਿਸਦੇ ਨੈਣਾਂ 'ਚੋਂ ਰੌਸ਼ਨੀ ਆਵੇ
    ਹਿਰਨ ਬਣੇ ਉਸਦੇ ਦੀਵਾਨੇ
    ਜੋ ਭੇਦ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਲੁਕਾ ਰਹੇ

    ਉਹਦੇ ਪਾਣੀ 'ਚ ਆਵਾਜ਼ ਐਸੀ
    ਜੋ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਛੂਹ ਜਾਵੇ
    ਇੱਕ ਚਮਕ ਸੁਨਹਿਰੀ ਅੱਖਰਾਂ ਦੀ
    ਜੋ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਰੁਸ਼ਨਾ ਰਹੇ

    ਕਦੇ ਲਹਿਰ ਇੱਲਾਹੀ ਆ ਜਾਵੇ
    ਜਦ ਸੁਰਤ ਜਾ ਜੁੜੇ ਮੁਰਸ਼ਦ ਨਾਲ
    ਬੰਨ੍ਹ ਧਾਗਾ ਸੁੱਚਿਆਂ ਗੀਤਾਂ ਦਾ
    ਤੁਰ ਜਾਣ ਦੇ ਹੰਝੂ ਵਹਾ ਰਹੇ

    ਉਹਦੀ ਪ੍ਰੀਤ ਹੈ ਡਾਹਢਿਆਂ ਸਾਗਰਾਂ ਨਾਲ
    ਜਿੱਥੇ ਚੱਲਣ ਬੇੜੇ ਸਾਹਾਂ ਦੇ
    ਜਿੱਥੇ ਵਾਰਿਸ ਜਹੇ ਮਲਾਹ ਬਣ
    ਨਵੇਂ ਇਸ਼ਕ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਜਾ ਰਹੇ