ਇਹ ਰਾਤ ਦਾ ਸਫਰ
ਜ਼ਮੀਨ ਉਤਲਾ ਨਾ ਜਾਪੇ ਮੈਨੂੰ
ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਤੈਨੂੰ ।
ਤਾਰਿਆਂ ਵਾਲੀ ਚੁੰਨੀ
ਓੜੀ ਖੜ੍ਹੀ
ਇਹ ਕਾਇਨਾਤ
ਇੰਜ ਜਾਪੇ ਮੈਨੂੰ ।
ਹਰ ਬੂਝੇ- ਬੂਝੇ,
ਟਾਹਣੀ - ਟਾਹਣੀ ਉੱਤੇ
ਐਨੇ ਜੁਗਨੂੰ ਕਿੱਥੋਂ ਆਏ ?
ਮੈਨੂ ਸਮਝ ਨਾ ਆਏ ਰਾਤੋ-ਰਾਤ !
ਐਨੇ ਜਾਣੇ ਬਸ 'ਚ ਬੈਠੇ
ਫਿਰ ਵੀ ਲੱਗਣ
ਜਕੜੇ ਇਕਲਾਪੇ ।
ਐਨਾ ਸ਼ਾਂਤਮਈ
ਸਰੂਰੀ ਮਾਹੌਲ ਹੈ
ਹਰ ਕੋਈ ਲਗਦਾ
ਖੋਇਆ ਹੈ ਵਿੱਚ ਆਪੇ ।
ਓਸੇ ਘੜੀ ਮੈਨੂੰ ਵੀ
ਇੰਡੀਆ ਚੇਤੇ ਆਇਆ
ਕਿੱਥੇ ਐ ਉਹ ਬਸ ਦੀ
ਕਾਵਾਂ ਰੌਲੀ ਤੇ ਜ਼ਿੰਦੜੀ ਦੇ ਸੌ ਸਿਆਪੇ