ਨੀ ਮੈਂ ਤੋਰਿਆ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਕਹਿ ਕੇ,
ਪੁੱਤ ਮੇਰਾ ਦਿੱਲੀ ਚੱਲਿਆ, ਨੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ!
ਰੱਤ ਪੀਣੀਆਂ ਜੋਕਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਖੋਲ੍ਹੇ,
ਅਕਲਾਂ ਨੂੰ ਜੰਗ ਲੱਗਿਆ, ਨੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ!
ਅਸਾਂ ਜਿਹੜਿਆਂ ਸਿਰਾਂ `ਤੇ ਤਾਜ ਰੱਖਿਆ,
ਉਹ ਸਿਰ ਬੇਈਮਾਨ ਹੋ ਗਏ, ਨੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ!
ਜਿਹੜੇ ਚੁਣੇ ਸੀ ਗਰੀਬਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਲਈ,
ਲੁਟੇਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਲ’ਗੇ , ਨੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ!
ਦਾਣੇ ਠੁੰਗਣ ਪੰਖੇਰੂ ਆਏ,
ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਗੱਡ `ਡਰਨੇ`, ਨੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ!
ਜਿਹਨਾਂ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਨਸੀਬ ਸੀ ਜਗਾਉਣੇ,
ਉਹ ਆਪ ਗੂੜ੍ਹੀ ਨੀਂਦ ਸੌਂ ਗਏ, ਨੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ!
ਕੂਟਨੀਤੀਆਂ ਜੁਦਾ ਸੀ ਕੀਤੇ,
ਕਿਸਾਨਾਂ ਸਾਰੇ ਭਾਈ ਮੇਲ`ਤੇ, ਨੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ!
ਲੋਕਰਾਜ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਬਣਾਇਆ
ਡਾਢਿਆਂ ਨੇ ਕਿੱਲ ਗੱਡ ਕੇ, ਨੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ!
ਕੰਧ ਚੜ੍ਹਦੀ-ਕਲਾ ਦੀ ਕਰਨੀ,
ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਪੁਲਸ ਫਿਰੇ, ਨੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ!
ਨ੍ਹੇਰਾ ਜ਼ੁਲਮਾਂ ਦਾ ਉੱਡ ਪੁੱਡ ਜਾਣਾ,
ਸਬਰਾਂ ਦੀ ਲਾਟ ਮੱਚਣੀ, ਨੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ!