ਛੇ ਪੋਹ ਵਰਗੀ ਚੰਦਰੀ ਹੋਣੀ ਨਹੀਂ ਰਾਤ ਕੋਈ
ਮੈਂ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਦਾਦੀ ਜੀ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਸੀ ਬਾਤ ਕੋਈ
ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਵੱਡੇ ਹੋਏ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਆਪੇ ਜਾਣ ਲਿਆ
ਗੁਰਾਂ ਵੱਡਿਆਂ ਵੱਡਿਆ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਉੱਤੇ ਕਿਵੇਂ
ਉਸ ਪਰਵਿਦਗਾਰ ਦਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨ ਕੇ ਮਾਣ ਲਿਆ
ਧੰਨ ਤੇਰੀ ਸਿੱਖੀ ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ ਜੀ ਵਾਰੇ ਵਾਰੇ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ
ਕਲਗੀਆਂ ਵਾਲੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸੌ ਸੌ ਵਾਰੀ ਸ਼ੀਸ਼ ਝੁਕਾਵਾਂ ਮੈਂ,,,
ਘੇਰਾ ਮੁਗਲਾਂ ਨੇ ਪਾਇਆ ਚਾਲੀ ਸਿੰਘ ਲਿਖ ਆਏ ਬੇਦਾਵਾ
ਸਿਦਕ ਨਾ ਡੋਲਿਆ ਮੁੱਖ ਵਿੱਚੋਂ ਕੌੜਾ ਵੀ ਨਾ ਫ਼ੁਰਮਾਇਆ
ਪਿਆ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿਛੋੜਾ ਨਦੀ ਸਰਸੇ ਦੇ ਕੰਢੇ
ਛੋਟੇ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦੇ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਜੀ ਦੇ ਨਾਲ
ਵੱਡੇ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦੇ ਗੁਰਾਂ ਨਾਲ ਗਏ ਭਾਈ ਭਾਈਆਂ ਨਾਲ਼ੋਂ ਵੰਡੇ
ਜਿੱਥੇ ਜਿੱਥੇ ਗੁਰਾਂ ਚਰਨ ਟਿਕਾਏ ਮਿੱਟੀ ਚੁੱਕ ਮੱਥੇ ਲਾਵਾਂ ਮੈਂ।
ਧੰਨ ਤੇਰੀ ਸਿੱਖੀ ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ ਜੀ ਵਾਰੇ ਵਾਰੇ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ
ਕਲਗੀਆਂ ਵਾਲੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸੌ ਸੌ ਵਾਰੀ ਸ਼ੀਸ਼ ਝੁਕਾਵਾਂ ਮੈਂ,,,
ਸਰਸਾ ਨਦੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਪੈ ਗਿਆ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿਛੋੜਾ
ਦੋ ਗੁਰਾਂ ਨਾਲ ਦੋ ਮਾਤਾ ਨਾਲ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦਿਆਂ ਦਾ ਜੋੜਾਂ
ਚੰਦ ਮੋਹਰਾਂ ਦੀ ਖਾਤਰ ਗੰਗੂ ਚੰਦਰੇ ਨੇ ਕਹਿਰ ਕਮਾਇਆ
ਛੋਟੇ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦਿਆਂ ਦਾ ਜੋੜਾਂ ਵਜ਼ੀਰ ਖਾਂ ਨੂੰ ਫੜਾਇਆ
ਰਹਿੰਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੱਕ ਲਾਹਨਤਾਂ ਗੰਗੂ ਲਾਹਨਤੀ ਨੂੰ ਪਾਵਾਂ ਮੈਂ।
ਧੰਨ ਤੇਰੀ ਸਿੱਖੀ ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ ਜੀ ਵਾਰੇ ਵਾਰੇ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ
ਕਲਗੀਆਂ ਵਾਲੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸੌ ਸੌ ਵਾਰੀ ਸ਼ੀਸ਼ ਝੁਕਾਵਾਂ ਮੈਂ,,,
ਕੱਚੀ ਗੜ੍ਹੀ ਚਮਕੌਰ ਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਸਰਹੰਦ ਕੋਲੋਂ ਪੁੱਛਾਂ
ਦੋ ਦੋ ਕਰ ਲਾਲ ਸੁੱਤੇ ਕਾਹਤੋਂ ਸੰਧੂਆਂ ਵੱਟ ਲਈਆਂ ਚੁੱਪਾਂ
ਮੋਤੀ ਰਾਮ ਮਹਿਰੇ ਦਾ ਹਰ ਥਾਂ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਕਰ ਹੋਊ
ਜੀਹਨੇ ਭੁੱਖੇ ਮਾਤਾ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਕੀਤਾ ਬਲਤੇਜ ਫ਼ਿਕਰ ਹੋਊ
ਇਹ ਜਨਮ ਗੁਰੂ ਲੇਖੇ ਲੱਗੇ ਮੇਰਾ ਭਾਵੇਂ ਲੱਖ ਤਸੀਹੇ ਝੱਲ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ।
ਧੰਨ ਤੇਰੀ ਸਿੱਖੀ ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ ਜੀ ਵਾਰੇ ਵਾਰੇ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ
ਕਲਗੀਆਂ ਵਾਲੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸੌ ਸੌ ਵਾਰੀ ਸ਼ੀਸ਼ ਝੁਕਾਵਾਂ ਮੈਂ,,,